Wyrzeźbić a namalować autoportret to zupełnie dwie różne kwestie. W rzeźbie mamy do czynienia z trójwymiarowym oglądem, który jest właściwie nie do spełnienia na płaszczyźnie. Artysta przy jego tworzeniu bazował na własnym odbiciu lustrzanym oraz wspomagał się zdjęciami. Niejednokrotnie przyszło mu zmagać się z zadaniami pomnikowymi gdzie musiał także korzystać z fotografii. Jak mówił jest to bardzo trudne ponieważ osoba żywa portretowana, która pozuje ma swoją określoną mimikę i zachowanie charakterystyczne dla niej i to bardzo pomaga w uchwyceniu podobieństwa. To jest jakieś pochylenie głowy, coś w postawie, coś co nazywamy mową ciała. Pojedyncze zdjęcia niestety nie zawsze oddają ten aspekt charakteru osób portretowanych.

Maryla Sarnik-Konieczna - portret wykonany na początku lat 90-tych.
Od 1990 r. druga żona artysty, którą poznał jeszcze podczas swojej działalności społeczno - politycznej za czasów udziału w Sejmie w latach 70-tych. Architektka, członkini Stowarzyszenia Konserwatorów Polskich, działaczka na rzecz ochrony zabytków Zamościa, inicjatorka stałej ekspozycji rzeźb artysty w Zamościu.

- Dedal i Ikar - komentuje profesor Konieczny - ,,prześladowali" mnie od czasów gimnazjum, kiedy po raz pierwszy przeczytałem napisany pięknym heksametrem poemat Owidiusza. "Omnia posideat non posideat area Minos, ,,wszystko posiadał Minos oprócz powietrza". Jak wzlecieć, jak wydostać się z niewoli, jak dążyć ku wolności. Wolności od narzuconej władzy? Siły grawitacji? Nie wiem, nie potrafię tego sprecyzować. Może zresztą ważniejszy niż sama wolność jest motyw wzlotu i upadku. Upadki i wzloty widzę we wszystkich moich pracach.
Nie tylko Ja, dostrzega je każdy twórca. Zaczyna coś robić, wzlatuje, potem przyjrzy się krytycznie swojemu dziełu i pada, ale znów się podnosi. Na tym rzecz polega. W każdym dziele artystycznym jest jego autor ze wszystkimi swoimi możliwościami i warsztatem, ale również ze wszystkimi niespełnieniami. Bo wyobraźnia zawsze będzie doskonalsza niż sama realizacja. Myśl jest lotna, realizacja - materialna. Akt tworzenia to proces zbliżania wyobraźni do powstającego dzieła. Mówią, że pomaga tu natchnienie - czyli taki moment, kiedy nagle następuje podświadome sprzężenie zręczności i umiejętności manualnych, wiedzy zawodowej i uczucia. Jestem bardzo zadowolony, jeśli w ciągu pięciu godzin pracy miałem kwadrans tego tak zwanego „twórczego uniesienia". Reszta to praca czysto rzemieślnicza (bynajmniej nie ubliżam tutaj rzemiosłu, gwarantującemu solidną realizację tego, co w owym kwadransie zostało wykoncypowane). Dodam jeszcze, że Ikar był tematem wielu dzieł sztuki. Zapominano o Dedalu, chyba ja pierwszy tak go wyeksponowałem. Z rozmysłem, przecież to kolega rzeźbiarz ...

Fryderyk Chopin, głowa - detal z repliki pomnika Chopina z warszawskich Łazienek dla miasta Hamamatsu w Japonii. Japończycy wielcy fani muzyki Chopina zapragnęli mieć taki sam pomnik u siebie. W 1992 r zwrócili się do artysty o wykonanie trochę mniejszej kopi pomnika. I tak jak w przypadku monumentu grunwaldzkiego z placu Matejki w Krakowie w ogólnym kształcie jest podobny do oryginału to jednakże zawiera cechy stylu charakterystyczne dla Marina Koniecznego

Rzeźby w cyklu macierzyństwo powstały w latach 60tych ubiegłego stulecia. Ta jest Drugą rzeźbą z tego cyklu powstała w tym samym czasie co pierwsza i tak samo jak poprzednia w swoim przekazie nie potrzebuje komentarza. "Mówi" sama za siebie. Jest rzeźbą zarówno monumentalną ale również mogłaby znaleźć swoje miejsce w przestrzeni zamkniętej ale w miarę obszernej.

Matka Joanna od Aniołów to rzeźba wykonana do scenografii do sztuki teatralnej Jarosława Iwaszkiewicza w teatrze im Słowackiego w Krakowie. Artysta oprócz tego dzieła, które było centralnym obiektem scenografii wykonał całość scenografii oraz zaprojektował kostiumy do sztuki. Było to jedyne takie zlecenie w jego karierze artystycznej. Rzeźba początkowo była wykonana z tworzywa żywicznego tak aby mogła bezpiecznie zawisnąć nad sceną. Ta prezentowana obecnie w ogrodzie rzeźb została w późniejszym czasie utrwalona w brązie.